Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Ο νάρκισσος


Ανθίζει αυτή την εποχή και μαζί με άλλα βολβώδη φυτά μας αναγγέλλει τον ερχομό της Άνοιξης...Ο Νάρκισσος όμως είναι και μυθικό πρόσωπο.....Κατά την Ελληνική Μυθολογία ο Νάρκισσος ήταν ένας ωραίος νέος της Βοιωτίας, γιος της Νύμφης Λειριώπης και του ποταμού Κηφισού χάριν του οποίου και αναπτύχθηκαν πολλές παραδόσεις (μύθοι).

Νάρκισσος του Caravaggio (εικόνα)

Κάποιοι απο αυτούς τους μύθους λένε ότι:
Μύθος 1ος:
Κάποια μέρα καθισμένος ο ωραίος Νάρκισσος κοντά σε μια πηγή είδε το πρόσωπό του στα νερά της πηγής. Στη θέα αυτή λέγεται πως τόσο πολύ θέλχθηκε, που θέλησε βυθίζοντας το βραχίονα του στο νερό να τη συλλάβει. Επειδή όμως παρά τις προσπάθειές του δεν το κατόρθωνε παρέμεινε στη θέση αυτή αυτοθαυμαζόμενος μέχρι που υπέστη μαρασμό και πέθανε. Στη θέση εκείνη μετά από λίγο φύτρωσε το ομώνυμο άνθος ως σύμβολο της φθοράς και των χθόνιων θεοτήτων.
Μύθος 2ος: Ο Νάρκισσος αδιαφορώντας στον προς αυτόν έρωτα, του επίσης ωραίου νέου Αμεινία, κατέστη τελικά ο ηθικός αυτουργός στην αυτοκτονία του δεύτερου. Τότε η Νέμεσις αποφάσισε να τον τιμωρήσει σκληρά με το ίδιο πάθος, υποκινώντας τον, να δει στο νερό της πηγής την εικόνα του (το είδωλό του) και να την ερωτευθεί τόσο ώστε να πεθάνει από τον ανικανοποίητο προς εαυτόν έρωτά του.
Μύθος 3ος: Ο Νάρκισσος, μετά το θάνατο της επίσης πανέμορφης δίδυμης αδελφής του Ηχούς, με τη οποία και ήταν ερωτευμένος, δεν έβρισκε παρηγοριά στη δυστυχία του εκτός από το να βλέπει τον εαυτόν του στο νερό κάποιας πηγής στις Θεσπιές και να θυμάται την αδελφή του. Μέχρι που πέθανε στη θέση εκείνη από εξάντληση.
Μύθος 4ος: Η γνωστότερη όμως και περισσότερο διαδεδομένη παράδοση για τον Νάρκισσο ήταν η παρακάτω που οφείλεται στον Οβίδιο (στο έργο του "Μεταμορφώσεις" ΙΙΙ 342). Σύμφωνα μ΄ αυτή ο ωραίος Βοιωτός νέος, απασχολημένος να θαυμάζει την καθ΄ όλα άριστη σωματική του διάπλαση από τις όχθες ποταμού, στα νερά αυτού, δεν έδωσε καμία προσοχή ή δεν ανταποκρίθηκε στον εκδηλούμενο έρωτα της Νύμφης Ηχούς η οποία και συνεχώς τον καλούσε. Αποτέλεσμα ήταν η μεν φωνή της Ηχούς να εξασθενεί συνέχεια σε τρόπο ώστε ν΄ ακούγονται μόνο οι τελευταίες συλλαβές και να σβήνει, ο δε Νάρκισσος να πεθαίνει αυτοθαυμαζόμενος στο νερό του ποταμού που το χρησιμοποιούσε ως κάτοπτρο.

2 σχόλια:

  1. Όποια εκδοχή και να διαλέξει κανείς, δεν μπορεί παρά να παραδεχθεί ότι ο Νάρκισσος δικαιώνει το όνομά του και μας προετοιμάζει για την πιο όμορφη εποχή του χρόνου.
    Αλήθεια πότε εμφανίζεται? Να υποθέσω πρόωρα (όπως η αμυγδαλιά) λόγω του ονόματός του?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανθίζει απο τα μέσα του Γενάρη έως και τα τέλη του Φλεβάρη. Όσο για την ετυμολογία του ονόματος έχει να κάνει με τη νάρκη (ίσως τη χειμερία)και την κατάληξη -ισσος που δεν μπόρεσα να καταλάβω την ερμηνία απο το λεξικό του Μπαμπινιώτη που κοίταξα. Αυτά Βασούλα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή